Zo, ik heb letterlijk het (noorder)licht gezien, dus we kunnen weer naar huis.

Ja, haha, dus niet he. Ik ben er pas net! En dat ondanks alle pogingen van de NS om dat te verijdelen. Inderdaad, het spannendste aan de reis tot nu toe was het op tijd op Schiphol zien te komen. Aangezien ik vrij neurotisch ben, had ik speciaal al een trein eerder gepakt. Of nou ja, laat ik het zo zeggen: ik had GEPLAND een trein eerder te pakken. Sowieso kwam deze trein al met 20 minuten door onbekende oorzaak te laat binnenrollen op Den Bosch Centraal, maar het ergste was dat hij op Utrecht Centraal nog eens 15 minuten met de deuren dicht bleef staan, zogenaamd door een "technisch mankementje".

(Later bleek echter dat de politie in de trein was gesprongen, tassen screende en uiteindelijk iemand arresteerden. Maar ja, ik zat net in die ene coupé waar dat dus niet gebeurde...)

Maar goed, na die 15 lange minuten gingen eindelijk de deuren weer open, met als gevolg dat die ook maar meteen 15 minuten niet meer dicht gingen. Tegen die tijd begon ik hem een beetje te knijpen, omdat een of andere mevrouw (een waar sadistisch sekreet, zou later blijken) mij wijs maakte dat het sowieso nog 40 minuten ging duren tot we bij Schiphol zouden zijn, en dat met nog 2 stops onderweg.

Ik rende dus met een volle rugtas en een zware koffer naar de overkant van het perron, waar de andere intercity naar Schiphol al klaar stond. Ook met vertraging overigens.

Tegen deze tijd was ik licht panisch, omdat ik na het gesprek met Mevrouw Sekreet en een blik op mijn horloge vreesde dat ik niet meer op tijd zou zijn om mijn tas te droppen (de balies sluiten 30 minuten voor vertrek). Maar er is gelukkig balans in de natuur en in deze nieuwe coupé ontmoette ik een meneer die ZO relaxed was, dat hij mij er gelukkig mee aanstak.

Het scheelde trouwens dat hij ook onderweg was naar Schiphol om een vlucht te halen die eerder dan de mijne zou vertrekken en hij "zeker nog wel tijd had om een fles drank te kopen van tevoren" (waarna hij er achteraan meldde dat ik dat dus al helemaal had en dat ook maar zeker moest doen). Hier bleek ook dat de rit naar Schiphol helemaal geen 40 minuten meer zou duren, dus toen was ik weer mijn ijzig kalme zelf.

Ahum.

Gelukkig verliep de rest van de reis vlekkenloos. Het scheelt ook als je met twee Noors sprekende Nederlandse reisleidsters op pad bent die zo vaak naar Noorwegen reizen dat ze het bij wijze van met hun ogen dicht kunnen. En omdat ze met zijn tweetjes zijn, verliep alles vlotjes en soepel. We hebben bijvoorbeeld niet hoeven wachten tot ze het gehuurde busje waarin we Noorwegen onveilig maken hadden voorgereden, want dat werd allemaal door de één geregeld terwijl de ander met ons op de koffers wachtte. Ideaal.

De ontvangst was dus goed. Wat zeg ik? De ontvangst was perfect! Want 's avonds, na een korte stop bij een mega supermarkt, werden we door Noorwegen zelf blij onthaald met een flinke dosis noorderlicht! Echt prachtig! (Dat is trouwens een woord dat ik nog vaak zal gebruiken, vrees ik).

En dat het met de group spirit ook wel snor zit, bleek uit het feit dat 8 man (de chauffeusse moest helaas op de weg letten - helaas voor haar, muaha) spontaan in koor uitbarstte met termen als "Ooohhhh!", "Aaaaahhhh!" en nog wat meer "Ooooohhhhhhh!" elke keer als we weer een nieuwe flard van het noorderlicht zagen.

Ja, dit gaat een zeer interessante reis worden. Maar het begin is er, en dat was echt al fantastisch!

Xx,
Sam