Samantha Gaat Het Licht Zien

Over Trollen, Zeearenden En Bruine Kaas

Vandaag vertrokken we al vroeg naar een galerie in de buurt, waar we een introductiefilmpje over (vooral) de fauna van de Lofoten kregen. Daarna sprongen we met zijn allen op een bootje en vaarden we af richting de Trollfjord (waarvan de origine van de naam totaal geen boeiend verhaal is - helaas!)
In ieder geval, het weer was droog maar de wind was snijdend koud! Gelukkig hadden ze aan boord een soort thermopakken die je over je kleding aan kon en waar je gebruik van mocht maken. Stel jezelf een soort hele dikke overall voor, met capuchon, veel ritsen en een hoop klittenband. Niet al te charmant, maar wel lekker warm!

Alleen een hel als je moet plassen.

De Trollfjord... ik heb er geen woorden voor, zo adembenemend mooi was het! Alles werkte ook mee; het water was glad en had amper een rinkeling, de zon brak door de wolken heen en bescheen plekjes op de bergen, aan alle kanten waren rotsen en bergen te zien... Sprookjesachtig, onwerkelijk prachtig. Ik noem het "het Efteling-effect". Het was alsof we een sprookjesboek waren binnen gevaren.

Toen brak de terugreis aan en op een gegeven moment begon zelfs Marjan hem te knijpen. We waren namelijk al uren onderweg, hadden nog extra tijd genomen om (tevergeefs) orka's te spotten, maar ons belangrijkste doel was nog niet vervuld: het zien van zeearenden. Meeuwen genoeg, die zweefden prachtig mee met de boot, kwamen zelfs op de handen zitten van de meiden die de vis sneden en aan de vogels voerden, maar een zeearend... Ho maar!

Marjan begon geloof ik echt de hoop op te geven toen ze naar me toe kwam en zei (of eigenlijk raspte, want ze was haar stem weer kwijt): "Je zou er eigenlijk gewoon één moeten zien om een beeld te krijgen van hoe groot zo'n beest is!"

Prompt kwam er een over het dek gevlogen.

Na deze ongelofelijk mooie boottocht met als toetje toch nog enkele acties van deze imponerende zeearenden (en ze zijn écht groot!), werd er na de lunch van ekte Norske vafler besloten dat eenieder vrije tijd en vrije invulling kreeg van de middag. Ik besloot een bergwandeling te maken met Carla en twee andere reizigers, en dat was geweldig! Overal vind je nu de prachtigste herfstkleuren terug! (En ook een heleboel modder).
En rust en stilte. Alles hier straalt een soort kalmte uit, waar je dan flink door wordt aangestoken.

Na een korte theepauze halverwege de route keerden we om en maakten we een van de plaatselijke supermarkten onveilig. Daar heb ik een klein stuke bruine kaas gekocht, wat morgen als echt Noors souveniertje mee terug gaat naar Nederland. Super lekker!

Morgen is het avontuur namelijk alweer voorbij. We vertrekken om 6 uur 's ochtends hier vandaan en reizen dan per busje, twee vliegtuigen en ik met de trein en nog een bus terug naar huis.

Huis. Thuis. Zonder bergen, rendieren, hermelijntjes of zeearenden :( Maar wél met bruine kaas! (En Noorse chocolade, want die was in de aanbieding!)

Xx,
Sam

Reacties

Reacties

Rikie

Hoi Samanta
Jij kunt zo mooi schrijven over Je reis Noorwegen is een prachtig land
Groetjes

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active